In de jaren 90 moesten de vrouwen hun plaats kennen. Het was vechten voor de vrouwen voor hun plaatsje in de media en het liefst van al waren ze onderdanig aan de mannen in het wereldje. Sinds de jaren 2000 is er al heel wat veranderd. Roos Van Acker vertelt over de jaren 90 in Humo.

“Ik weet nog dat ik in het Nederlandse programma ‘Spuiten en slikken’ heb verteld dat ik weleens een trio had gehad en een vibrator bezat. Ik vond het echt goed hoe dat programma seksualiteit bespreekbaar maakte, maar schrijver Christophe Vekeman heeft daarna in een column geschreven dat ik me moest schamen. Dat zou een man nu niet meer moeten proberen, denk ik.”

Op veel steun van vrouwen moest Roos op dat moment niet rekenen. Want de vrouwen van toen toonden maar weinig solidariteit voor elkaar. Is dat te wijten aan het feit dat ze bang waren om hun plaats te verliezen aan de nieuwkomer? Dat kan. Gelukkig zijn de tijden ondertussen veranderd en springen vrouwen veel sneller in de bres voor elkaar.