Toen Junior Planckaert zijn ongeval kreeg, stond de hele familie Planckaert op zijn kop. Junior had veel zorg nodig en er moest altijd iemand stand by staan wanneer hij iemand nodig had. Een niet zo eenvoudige tijd voor Eddy, Christa en de familie.

“Als ik dan boven kwam bij Junior en ik zag hem zitten op zijn bed, vond ik dat heel confronterend. Hij had enorm veel pijn. Dat kan gebeuren en je wordt daar ook harder van, maar hij is wel een hele mooie periode in zijn leven kwijt. Bovendien zitten we hier met een grote verbouwing waarvoor we hem nu zes, zeven maanden kwijt zijn. En de planning was al zo krap.”

Als het van Eddy afhangt zou Junior meteen terug kunnen meehelpen aan de verbouwingen. Iets wat Junior nog niet meteen ziet zitten. “Ik krijg wel eens te horen dat ik soms hard kan zijn voor Junior. Maar als je uit de wielersport komt, dan pas weet je wat hard is. Daar hebben ze niks compassie met u. Ik ben zo grootgebracht. Je moet keihard zijn in het leven.