Ruth Beeckmans geeft toe dat ze na de dood van haar echtgenoot in haar schulp is gekropen en lange tijd niet naar buiten ging. Tot haar dochter zich kwaad maakte…

‘Mama, je gaat zelfs niet meer naar de winkel! Je doet niks meer!’ klonk het bij de amper negenjarige Charlie-Sue. Zij schudde haar mama wakker. Ruth wist dat het anders moest…

Die dag ging Ruth Beeckmans voor het eerst opnieuw naar de supermarkt. Toch is Ruth dankbaar voor het vangnet dat vrienden, familie en collega’s haar boden…

“Mijn kinderen hadden mij altijd gekend als iemand die graag zorgde. Maar ik dacht alleen maar: ik kan het niet, pak het aub over”, onthult Ruth Beeckmans over die moeilijke periode…

“Dat is bij momenten gelukkig ook gebeurd, ik geloof oprecht dat kinderen daar meer aan hebben dan dat ze hun moeder heel de dag zien instorten”, benadrukt Ruth Beeckmans in Dag Allemaal hoe dankbaar ze is voor haar naasten die van goudwaarde bleken te zijn.