De Planckaerts zijn gekend als een wielerfamilie. Dat Francesco Planckaert ook gebeten werd door de muziekmicrobe is dus niet vanzelfsprekend. De oudste zoon van Eddy Planckaert en Christa onthult hoe het allemaal begon…
“Ik was van jongs af zot van de muziek van Eric Clapton, de gitaarheld uit de jaren zeventig en tachtig”, onthult Francesco Planckaert in Primo. Francesco had slechts één droom…
“Ik wilde zijn liedjes naspelen en ben dan maar beginnen oefenen. Alleen, op mijn kamer”, geeft Francesco toe in het weekblad. Al moet Francesco één ding toegeven…
“Ik moet wel meegeven dat ik eerst drumde, maar toen ik een jaar of veertien was ben ik over gestapt naar de gitaar.” Eén vriend leerde hem de kneepjes van het vak…
“Een vriend heeft me toen drie akkoorden aangeleerd: G, D en C. Ik was er zo door bezeten dat ik niet meer kon stoppen”, lacht Francesco Planckaert in Primo. Al ging de passie toen net iets té ver….
“Ik heb er zelfs klierkoorts door gekregen, zo vermoeid was ik ervan geraakt”, onthult Francesco Planckaert in Primo. “Dat was allemaal niet zo simpel, hoor, om die muziek zomaar te vinden.” Van het internet waar je allerlei gratis tutorials of lessen kon vinden, was toen immers nog geen sprake.
