Hanne Troonbeeckx komt met enkele opvallende verhalen over haar kindertijd. Die blijkt niet zo rooskleurig te zijn geweest als we zouden denken… 

“Ik was waarschijnlijk een gelukkig kind en ik kwam niks tekort, toch herinner ik me veel zwaarte”, geeft Hanne Troonbeeckx toe in een gesprek met Het Laatste Nieuws. “Ik vond het leven niet gemakkelijk.” En dan geeft Hanne enkele concrete voorbeelden…

“Als ik naar een kleuterfeestje moest, sloeg ik in paniek, huilde ik en wilde ik niet gaan”, doet Hanne haar verhaal in het dagblad. “Ook later, in de lagere school, kroop ik liefst van al onder de lessenaar.” En dan moest de les nog beginnen…

“Spreekbeurten waren drama’s en als de juf nog maar mijn naam zei, werd ik knalrood”, geeft Hanne Troonbeeckx toe. Al was er meer aan de hand…

“Ik was ook snel afgeleid. De hele tijd keek ik rond en altijd was er wel iets dat mijn aandacht vroeg. Een vogel achter het raam. Of iemand die hoestte.” Hoe reageerden de leerkrachten?

“Op oudercontacten kregen mijn ouders te horen: ‘Ze kan niet goed volgen, het interesseert haar precies niet’, maar het was gewoon te druk in die klas”, verduidelijkt Hanne Troonbeeckx in Het Laatste Nieuws.