Staf Coppens besloot met zijn gezin minder afgelegen te gaan wonen in Zweden. Alles voor het welzijn van de kinderen die ondertussen jongvolwassenen zijn geworden. Was dat de enige reden of speelde er meer?

Wilden Staf en Monique hun kinderen meer zelfstandigheid gunnen of waren ze misschien stiekem ook wat uitgekeken om altijd bij hun ouders te zijn?

“Nee, zeker niet”, benadrukt Staf Coppens in Story. “Monique, Nora, Beau en ik zijn heel graag samen, we zijn zelfs een beetje verslaafd aan elkaar.” Staf ziet het als volgt…

“Als je als gezin naar een land verhuist waar ze je taal niet spreken, dan ben je erg op elkaar aangewezen. Zeker als je zoals wij heel afgelegen woont.” En dan trekt Staf Coppens een duidelijke vergelijking…

“Andere gezinnen zouden elkaar na verloop van tijd misschien de kop willen inslaan, maar wij groeiden net meer naar elkaar toe. We werden een goed draaiende fabriek op onszelf”, benadrukt Staf Coppens in gesprek met Story.