Lynn Wesenbeek was amper 19 jaar toen haar moeder overleed na een slepende ziekte. Lynn besefte lang niet hoe erg haar moeder eraan toe was…

“Het begon met één slechte dag per week, maar op het einde had ze nog nauwelijks goede momenten. Er waren uitzaaiingen vastgesteld, en ze werd bedlegerig. Het was 1983, de geneeskunde stond toen nog niet zover als nu”, getuigt het voormalige boegbeeld van VTM in Humo. Nu verloopt zoiets anders…

“Vandaag communiceren de artsen heel open, ze zeggen in zo’n geval meteen: ‘U bent terminaal, we willen u palliatief verzorgen.’ Wij hebben die gesprekken niet gehad. Zelf ben ik blijven hopen dat mijn mama nog zou genezen. Tot je beseft dat je zult moeten loslaten.” En toen kwam de klap…

Om afscheid te nemen was Lynn nog te jong: “Dat was moeilijk, ik was te jong voor zo’n gesprek. Mijn moeder heeft het geprobeerd: we zaten samen aan de keukentafel, ze zei dat ze voelde dat ze wellicht niet lang meer zou leven. Ik ben beginnen te huilen. Ik kon het niet aan, ik ben blijven zeggen: ‘Nee, het komt wél goed.’ Dat moet hard zijn geweest voor haar”, durft Lynn Wesenbeek toegeven. Na haar overlijden kreeg Lynn het moeilijk…

Na het overlijden van haar moeder verscheurde Lynn Wesenbeek al haar foto’s: “Dat was in een vlaag van groot verdriet. Stom, natuurlijk. Ik heb dat wel meer, dat ik tabula rasa wil maken”, verduidelijkt Lynn Wesenbeek in gesprek met Humo.