Niels Destadsbader kreeg in zijn tijd op school wel eens straf van de meester. Of erger nog: van de directeur. Hoe reageerden zijn ouders?

Wanneer zijn ouders hoorden dat hun oogappel op school een straf had opgelopen, kwam er thuis meestal nog een straf bovenop. “Want als kind luister je naar een leerkracht. Punt.” Zijn ouders kenden geen genaden en hielden hun zoon twee weken thuis van voetbal. “ De zwaarste straf die je als 11-jarige voetbalgek kan krijgen. Nu ziet Niels een heel andere tendens bij jongeren..

“Vandaag lijken we minder ver te staan dan toen. Zo lees ik in de krant over een tiener die een klap verkoopt aan zijn leerkracht, terwijl een andere leerling dit vertoon met veel plezier staat filmen. Met de smartphone”, schrijft Niels Destadsbader in zijn column voor Het Laatste Nieuws. En dan volgt er nog een pijnlijker voorbeeld…

“Of ik zie hoe enkele leerlingen na school een jongen in groep staan op te wachten om hem, voor de lol, in elkaar te slaan. Neus gebroken en hart gebroken. Waarom? Om te scoren en het filmpje te delen met diezelfde smartphone.” Bij Niels overheerst één gevoel…

“De macabere vaststelling dat dit dagelijkse kost is geworden, maakt me bang, boos en heel erg droevig”, onthult Niels Destadsbader in Het Laatste Nieuws;